The Demopædia Encyclopedia on Population is under heavy modernization and maintenance. Outputs could look bizarre, sorry for the temporary inconvenience
พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาษา ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ภาษาไทย
ผลต่างระหว่างรุ่นของ "60"
(→605) |
(→603) |
||
| แถว 25: | แถว 25: | ||
กล่าวได้ว่าตัวอ่อน{{TextTerm|ไม่มีชีวิต|2|603}}ในช่วงแรกๆ ของการตั้งครรภ์และจะ{{TextTerm|มีชีวิต|1|603}}หลังจากนั้น การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเมื่อตัวอ่อนเริ่มมีความสามารถที่จะอยู่ได้โดยอิสระนอกครรภ์มารดา ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อ{{TextTerm|ระยะเวลาการครองครรภ์|3|603}} หรือ{{TextTerm|ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์|3|603|2}}เกินกว่า 28 สัปดาห์ ถ้าการตั้งครรภ์ยาวนานกว่านี้ การขับตัวอ่อนออก (มีชีพหรือตาย) เกิดขึ้นในช่วงของ{{TextTerm|การคลอดบุตร|4|603}} การขับตัวอ่อนออกก่อนโดยสัมพันธ์กับการตายตัวอ่อนระยะแรกเรียกว่า{{TextTerm|การแท้ง|5|603}} (cf. § {{NoteTerm|604)}} ระยะเวลาประมาณ 6 สัปดาห์หลังจากการคลอด (ในช่วงที่มดลูกปรกติกลับคืนสู่ขนาดเดิมและเป็นช่วงที่ความน่าจะเป็นของการปฏิสนธิต่ำ) เรียกว่า{{TextTerm|ช่วงหลังคลอด|6|603}} | กล่าวได้ว่าตัวอ่อน{{TextTerm|ไม่มีชีวิต|2|603}}ในช่วงแรกๆ ของการตั้งครรภ์และจะ{{TextTerm|มีชีวิต|1|603}}หลังจากนั้น การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเมื่อตัวอ่อนเริ่มมีความสามารถที่จะอยู่ได้โดยอิสระนอกครรภ์มารดา ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อ{{TextTerm|ระยะเวลาการครองครรภ์|3|603}} หรือ{{TextTerm|ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์|3|603|2}}เกินกว่า 28 สัปดาห์ ถ้าการตั้งครรภ์ยาวนานกว่านี้ การขับตัวอ่อนออก (มีชีพหรือตาย) เกิดขึ้นในช่วงของ{{TextTerm|การคลอดบุตร|4|603}} การขับตัวอ่อนออกก่อนโดยสัมพันธ์กับการตายตัวอ่อนระยะแรกเรียกว่า{{TextTerm|การแท้ง|5|603}} (cf. § {{NoteTerm|604)}} ระยะเวลาประมาณ 6 สัปดาห์หลังจากการคลอด (ในช่วงที่มดลูกปรกติกลับคืนสู่ขนาดเดิมและเป็นช่วงที่ความน่าจะเป็นของการปฏิสนธิต่ำ) เรียกว่า{{TextTerm|ช่วงหลังคลอด|6|603}} | ||
{{Note|2| ช่วงเวลาขั้นต่ำที่กำหนดการมีชีวิตอยู่นั้นแตกต่างกันระหว่าง 20 และ 28 สัปดาห์ ในแต่ละประเทศ แต่องค์การอนามัยโลกได้แนะนำให้ใช้ 28 สัปดาห์เป็นมาตรฐาน โดยทั่วไป ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์คำนวณจากวันแรกของ{{NoteTerm|ประจำเดือนครั้งสุดท้าย}} ช่วงเวลานี้ประกอบขึ้นเป็น{{NoteTerm|ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ตามปรกติธรรมดา}} ซึ่งตรงข้ามกับ{{NoteTerm|ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ที่แท้จริง}}ที่คำนวณจากระยะเวลาปฏิสนธิ}} | {{Note|2| ช่วงเวลาขั้นต่ำที่กำหนดการมีชีวิตอยู่นั้นแตกต่างกันระหว่าง 20 และ 28 สัปดาห์ ในแต่ละประเทศ แต่องค์การอนามัยโลกได้แนะนำให้ใช้ 28 สัปดาห์เป็นมาตรฐาน โดยทั่วไป ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์คำนวณจากวันแรกของ{{NoteTerm|ประจำเดือนครั้งสุดท้าย}} ช่วงเวลานี้ประกอบขึ้นเป็น{{NoteTerm|ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ตามปรกติธรรมดา}} ซึ่งตรงข้ามกับ{{NoteTerm|ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ที่แท้จริง}}ที่คำนวณจากระยะเวลาปฏิสนธิ}} | ||
| − | {{Note|4| กระบวนการจริงของการขับของตัวอ่อนระยะหลังเรียกว่า{{NoteTerm|การคลอด}} หรือ{{NoteTerm|การให้กำเนิด}} ซึ่งเป็นการสิ้นสุดของ{{NoteTerm| | + | {{Note|4| กระบวนการจริงของการขับของตัวอ่อนระยะหลังเรียกว่า{{NoteTerm|การคลอด}} หรือ{{NoteTerm|การให้กำเนิด}} ซึ่งเป็นการสิ้นสุดของ{{NoteTerm|ระยะคลอด}} {{NoteTerm|การคลอดบุตร}}รวมการขับดันหรือเอา{{NoteTerm|รก}}ออก หรือ{{NoteTerm|หลังการเกิด}}}} |
{{Note|5| ในภาษาพูดประจำวัน คำว่า{{NonRefTerm|การแท้ง}}ใช้ในความหมายของ{{NonRefTerm|การทำแท้ง}} ({{RefNumber|60|4|2}}) อยู่บ่อยๆ ซึ่งตรงข้ามกับ{{NonRefTerm|การแท้งเอง}} ({{RefNumber|60|4|1}})}} | {{Note|5| ในภาษาพูดประจำวัน คำว่า{{NonRefTerm|การแท้ง}}ใช้ในความหมายของ{{NonRefTerm|การทำแท้ง}} ({{RefNumber|60|4|2}}) อยู่บ่อยๆ ซึ่งตรงข้ามกับ{{NonRefTerm|การแท้งเอง}} ({{RefNumber|60|4|1}})}} | ||
รุ่นปรับปรุงเมื่อ 11:20, 1 พฤษภาคม 2556
| ข้อความปฏิเสธความรับผิดชอบ : ผู้สนับสนุนทั้งหลายของดีโมพีเดียไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับความหมายของศัพท์ต่างๆ ที่อยู่ในพจนานุกรมฉบับปรังปรุงนี้ พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาพ ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ยังอยู่่ระหว่างการดำเนินงาน หากต้องการเสนอข้อคิดเห็นใดๆ กรุณาใช้พื้นที่อภิปราย |
|
ไปยัง: คำนำสู่ดีโมพีเดีย | คำแนะนำการใช้ | ดาวน์โหลด |
601
การศึกษาทางประชากรศาสตร์เรื่อง ภาวะเจริญพันธุ์1เกี่ยวข้องกับปรากฏการณ์ที่เชื่อมกับ การมีบุตร2หรือ การสืบทอดพันธุ์2ของมนุษย์ คำว่า ภาวะการเกิด1บางครั้งใช้แทนคำว่าภาวะเจริญพันธุ์ ศัพท์ทั้งสองคำนี้หมายถึงความถี่ของการเกิดขึ้นของ การเกิด3 หรือกล่าให้เจาะจงลงไปคือ การเกิดมีชีพ4 — ภายในประชากรหรือประชากรกลุ่มย่อย การเกิดเป็นกระบวนการของการคลอดบุตร การเกิดมีชีพหรือการเกิดของ เด็กเกิดมีชีพ5แตกต่างจากการตายตัวอ่อนระยะหลัง (cf. 411-5) โดยหลักฐานของการมีชีวิตอย่างเช่นการหายใจ การเคลื่อนไหวของกล้ามเนื้อ หรือการเต้นของหัวใจของเด็กหลังจากการคลอดหรือการขับออก ศัพท์คำว่า ภาวะเจริญพันธุ์ที่มีประสิทธิภาพ6 ซึ่งครั้งหนึ่งเคยใช้เพื่อชี้ว่าการตายตัวอ่อนระยะหลังไม่ได้ถูกนับรวมไว้ในจำนวนรวมของการเกิด หมายถึงการเกิดซึ่งไม่รวมการตายของทารกหรือเด็กเข้าไว้ด้วย คำว่าภาวะเจริญพันธุ์อย่างหยาบ 6*ควรหมายถึงการเกิดทั้งหมดที่รวม "ตายคลอด" หรือการตายตัวอ่อน คำว่า ภาวะเจริญพันธุ์ที่แตกต่าง8แสดงดึงความแตกต่างของภาวะเจริญพันธุ์ระหว่างกลุ่มย่อยๆ ของประชากร
- 2. บ่อยครั้งที่การสืบทอดพันธุ์หมายถึงความสมดุลย์ของการเกิดและการตาย (เช่นใน § 711) มากกว่าที่จะเป็นกระบวนการของการมีบุตรหรือการให้กำเนิด
- 3. คำว่าการเกิดปัจจุบันใช้กันโดยทั่วไปว่าหมายถึงการเกิดมีชีพ
602
การปฏิสนธิ1เป็นผลจาก การผสมพันธุ์2ของ ไข่3โดย สเปิร์ม4 หรือ เซลล์สเปิร์ม4 และขีดเส้นเริ่มต้นของ การตั้งครรภ์5 หรือ การครองครรภ์5สำหรับผู้หญิงที่ตั้งครรภ์ได้ ในช่วงเวลาของพัฒนาการ ผลิตผลของการปฏิสนธิ6จะเรียกว่า ตัวอ่อน7 แล้วต่อมาเรียก ตัวอ่อนระยะหลัง7 — ซึ่งบางครั้งเขียนว่า fetus7 ขณะเวลาที่ตัวอ่อนกลายเป็นตัวอ่อนระยะหลังไม่มีการกำหนดไว้แน่นอนว่าเมื่อไร นักวิทยาศาสตร์บางคนให้ค่าไว้ที่เมื่อสิ้นสุด 12 สัปดาห์ หรือ 3 เดือนของชีวิตในมดลูก แม้ว่าขั้นตอนพัฒนาการต่อมาหลังจากสัปดาห์ที่ 8 ก็มักเรียกว่าตัวอ่อนระยะหลังหลังอยู่บ่อยๆ การฝังตัวของไข่8หมายถึงการฝังตัวของไข่ในผนังของ มดลูก9 หรือ ครรภ์9ซึ่งเป็นกระบวนการที่เกิดขึ้น 2-3 วันหลังจากการผสมพันธุ์
- 2. Fertilization, n. - fertilize, v.
Artificial fertilization: fertilization obtained by artificial insemination, i.e. by a process other than coitus (627-2). - 3. ไข่ที่ถูกผสมแล้วเรียกว่าไซโกต
- 5. นักวิทยาศาสตร์บางคนพิจารณาว่าการตั้งครรภ์เริ่มขึ้นเมื่อเวลาของการฝังตัว (602-8)ของไข่
{{Note|7| Embryology: ศาสตร์ที่เกี่ยวกับพัฒนาการของตัวอ่อน
603
กล่าวได้ว่าตัวอ่อน ไม่มีชีวิต2ในช่วงแรกๆ ของการตั้งครรภ์และจะ มีชีวิต1หลังจากนั้น การเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นเมื่อตัวอ่อนเริ่มมีความสามารถที่จะอยู่ได้โดยอิสระนอกครรภ์มารดา ซึ่งจะเกิดขึ้นเมื่อ ระยะเวลาการครองครรภ์3 หรือ ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์3เกินกว่า 28 สัปดาห์ ถ้าการตั้งครรภ์ยาวนานกว่านี้ การขับตัวอ่อนออก (มีชีพหรือตาย) เกิดขึ้นในช่วงของ การคลอดบุตร4 การขับตัวอ่อนออกก่อนโดยสัมพันธ์กับการตายตัวอ่อนระยะแรกเรียกว่า การแท้ง5 (cf. § 604) ระยะเวลาประมาณ 6 สัปดาห์หลังจากการคลอด (ในช่วงที่มดลูกปรกติกลับคืนสู่ขนาดเดิมและเป็นช่วงที่ความน่าจะเป็นของการปฏิสนธิต่ำ) เรียกว่า ช่วงหลังคลอด6
- 2. ช่วงเวลาขั้นต่ำที่กำหนดการมีชีวิตอยู่นั้นแตกต่างกันระหว่าง 20 และ 28 สัปดาห์ ในแต่ละประเทศ แต่องค์การอนามัยโลกได้แนะนำให้ใช้ 28 สัปดาห์เป็นมาตรฐาน โดยทั่วไป ช่วงเวลาของการตั้งครรภ์คำนวณจากวันแรกของประจำเดือนครั้งสุดท้าย ช่วงเวลานี้ประกอบขึ้นเป็นช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ตามปรกติธรรมดา ซึ่งตรงข้ามกับช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ที่แท้จริงที่คำนวณจากระยะเวลาปฏิสนธิ
- 4. กระบวนการจริงของการขับของตัวอ่อนระยะหลังเรียกว่าการคลอด หรือการให้กำเนิด ซึ่งเป็นการสิ้นสุดของระยะคลอด การคลอดบุตรรวมการขับดันหรือเอารกออก หรือหลังการเกิด
- 5. ในภาษาพูดประจำวัน คำว่าการแท้งใช้ในความหมายของการทำแท้ง (604-2) อยู่บ่อยๆ ซึ่งตรงข้ามกับการแท้งเอง (604-1)
604
การแท้งจากการตายภายในมดลูกโดยไม่มีการกระทำให้เกิดขึ้น ซึ่งอาจเกิดขึ้นเมื่อก่อนการขับออกมาก เรียกว่า การแท้งเอง1หรือ การแท้งโดยธรรมชาติ1 ตรงข้ามกับ การแท้งโดยตั้งใจ2 หรือ การทำแท้ง2 การแท้งเพื่อการบำบัดรักษา3เป็นการทำแท้งด้วยเหตุผลทางการแทพย์ กฎหมายของบางประเทศอนุญาตให้ทำแท้งเพื่อเหตุผลด้านสุขภาพหรือเหตุผลอื่น เรียกว่าเป็น การทำแท้งที่ถูกกฎหมาย4 การทำแท้งซึ่งขัดต่อกฎหมายเรียกว่า การทำแท้งที่ผิดกฎหมาย5 หรือ การทำแท้งที่เป็นอาชญากรรม5 ในด้านเทคนิคการทำแท้งที่ใช้ มี การทำแท้งโดยการขูดมดลูก6 การทำแท้งโดยการดูดสุญญากาศ7 การทำแท้งโดยการถ่างและขจัดออก7 การผ่ามดลูก8 (เกี่ยวข้องกับการผ่าตัดเข้าไปในมูดลูก) และ การทำแท้งโดยวิธีการใช้ยาขับ9
- 6. เรียกอีกอย่างว่าเป็นการทำแท้งโดยการถ่างและขูดมดลูก (เขียนย่อๆ เป็น D&C)
- 7. เรียกอีกอย่างว่าเป็นการทำแท้งโดยการดูด เมื่อขั้นตอนนี้ทำขึ้นโดยเร็วหลังจากเชื่อว่ามีการปฏิสนธิจะเรียกว่าการปรับประจำเดือน
- 9. ขั้นตอนเช่นนี้เกี่ยวพันกับการแลกเปลี่ยนน้ำคร่ำ เช่นตัวอย่างของการทำแท้งโดยการฉีดน้ำเกลือ หรือการใช้ยาโพรสตาแกลนดินส์
605
การคลอดครบกำหนด1เกิดขึ้นเมื่อการตั้งครรภ์เป็นเวลาอย่างน้อย 37 สัปดาห์ วัดโดยช่วงเวลาของการตั้งครรภ์ตามปรกติธรรมดา (603-3*) การตั้งครรภ์ที่สิ้นสุดลงก่อนระยะเวลาปรกติเรียกว่า การคลอดก่อนกำหนด2 หรือ การคลอดบุตรก่อนเวลา2 หรือ การเกิดก่อนเวลา2 และผลิตผลของการคลอดเช่นนี้เรียกว่า ทารกก่อนกำหนด4 การเกิดซึ่งไม่ก่อนกำหนดเรียกว่า การเกิดตามกำหนด3 หรือ การเกิดครบกำหนด3 คำว่า ก่อนกำหนด5 ใช้เพื่อหมายถึงปรากฏการณ์ที่เชื่อมโยงกับการคลอดก่อนกำหนด การจำแนกประเภทของการเกิดโดยขึ้นตอนของพัฒนาการที่ไม่ขึ้นอยู่กับการประมาณระยะเวลาของการครองครรภ์ใช้อยู่ในหลายประเทศ ในการจำแนกประเภทเช่นนี้ ทารกเกิดมีชีพด้วย น้ำหนักแรกเกิด6 2,500 กรัม (5 1/2 ปอนด์) หรือต่ำกว่านั้นกล่าวว่า ไม่ครบกำหนด8 ภาวะไม่ครบกำหนด7มักจะรวมกับ อาการอ่อนเพลีย9ซึ่งเป็นภาวะผิดปรกติของความอ่อนแอ
606
At most confinements there is a single birth1 or single delivery1 but at some there are plural births2, multiple births2 or multiple deliveries2. Two children born during the same confinement are called twins3 and we may distinguish between monozygotic twins4, uniovular twins4 or identical twins4 on the one hand, and dizygotic twins5 or biovular twins5 on the other. Monozygotic multiple births occur when one ovum splits after fertilization; the resulting children must always be of the same sex. Dizygotic multiple births are .due to the simultaneous fertilization of two or more ova and the resulting children may be of different sexes.
- 2. In British official terminology the term maternity is used to denote a confinement resulting in the birth of one or more children; the number of births per maternity may be computed.
- 3. Where a multiple birth results in three children, these are-called triplets, four are quadruplets, and five quintuplets. The terms "twins", "triplets", etc. are generally used in accordance with the total number of deliveries during a confinement; occasionally, however, multiple births are classified only in accordance with the number of children born alive.
* * *
|
ไปยัง: คำนำสู่ดีโมพีเดีย | คำแนะนำการใช้ | ดาวน์โหลด |
