พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาษา ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ภาษาไทย

ข้อความปฏิเสธความรับผิดชอบ : ผู้สนับสนุนทั้งหลายของดีโมพีเดียไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับความหมายของศัพท์ต่างๆ ที่อยู่ในพจนานุกรมฉบับปรังปรุงนี้ พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาพ ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ยังอยู่่ระหว่างการดำเนินงาน หากต้องการเสนอข้อคิดเห็นใดๆ กรุณาใช้พื้นที่อภิปราย

501

การศึกษาเกี่ยวกับ ภาวะสมรส¹จะเกี่ยวกับความถึ่ของ การแต่งงาน² นั่นคือ การอยู่เป็นคู่³ระหว่างเพศตรงข้ามกันซึ่งเกี่ยวข้องกับสิทธิและข้อผูกพันที่กำหนดไว้โดยกฎหมายหรือประเพณี เกี่ยวกับลักษณะของบุคคลอยู่รวมกันในการแต่งงาน และเกี่ยวกับการแยกกันของคู่เช่นนั้น การศึกษาเรื่องนี้อาจขยายต่อไปให้รวมถึงการศึกษาเกี่ยวกับการอยู่เป็นคู่ฉันท์สามีภรรยา (503-8) รูปแบบอื่นๆ เมื่อความถี่ของการอยู่เป็นคู่เช่นนั้นทำให้เกิดความจำเป็นที่จะต้องรวมไว้ด้วย การแต่งงาน⁴ หรือ การสมรส⁴เป็นพิธีการที่กำหนดขึ้นโดยกฎหมายหรือประเพณีซึ่งทำให้การอยู่เป็นคู่ระหว่างผู้ชายกับผู้หญิงเช่นนั้นเรียกว่า คู่ครอง⁵ ได้แก่ สามี⁶และ ภรรยา⁷ คู่ครองที่อยู่ด้วยกันเรียกว่า คู่แต่งงาน⁸

• 6. ผู้ชายเมื่อขณะการแต่งงานเรียกเจ้าบ่าว
• 7. ผู้หญิงเมื่อขณะการแต่งงานเรียกเจ้าสาว

502

กฎหมายแต่งงาน¹ หรือ ประเพณีแต่งงาน²แตกต่างกันไปในแต่ละสังคม สังคมที่บุคคลหนึ่งอาจแต่งงานกับบุคคลเพศตรงข้ามได้เพียงคนเดียวเรียกว่า การมีคู่ครองคนเดียว³ สังคมที่บุคคลหนึ่งอาจแต่งงานกับหลายคนพร้อมๆ กันเรียกว่า การมีคู่ครองหลายคน⁴ มีความแตกต่างระหว่างสังคม การมีสามีหลายคน⁵ซึ่งผู้หญิคนหนึ่งอาจมีสามีหลายคน กับสังคม การมีภรรยาหลายคน⁶ซึ่งผู้ชายคนหนึ่งอาจมีภรรยาหลายคน ศัพท์คำว่า"การมีคู่ครองหลายคน"มักใช้ในความหมายของการมีภรรยาหลายคน

503

ในบางประเทศการอยู่เป็นคู่ทางกฎหมายจะทำได้โดย การแต่งงานทางพลเรือน¹ที่กระทำโดยเจ้าหน้าที่ของรัฐเท่านั้น ในบางประเทศ การแต่งงานทางศาสนา²ที่เป็นไปตามกฎของศาสนาได้รับว่ามีผลในทางกฎหมาย อาจต้องมีวิธีการยอมรับทางกฎหมายและทางสังคมภายใต้เงื่อนไขต่างๆ ในแต่ละประเทศเพื่อคู่อยู่กินด้วยกันซึ่งไม่มีพิธีการทางกฎหมายหรือทางศาสนาเคร่งครัดมีความมั่นคงขึ้น ตัวอย่างเช่น การแต่งงานเชิงประเพณี³ หรือ การแต่่งงานโดยกฎที่ยอมรับ³ตามประเพณีท้องถิ่น ประเภทของความสัมพันธ์แบบต่างๆ และการยอมรับทางสังคมระดับต่างๆ นัยยะในศัพท์ที่ใช้กับการอยู่เป็นคู่แบบต่างๆ แต่ความสำคัญของคำเหล่านี้ผันแปรแตกต่างกันอย่างมากในแต่ละประเทศ ศัพท์คำว่า การอยู่เป็นคู่แบบสมยอม⁴มีนัยยะว่าคู่อยู่กินนั้นได้รับการยอมรับทางสังคม ศัพท์คำว่า การแต่งงานฉันท์เพื่อน⁴ก็มีความหมายคล้ายๆ กันนั้น ศัพท์คำว่า การอยู่เป็นคู่แบบเสรี⁵ และ การอยู่เป็นคู่ชั่วคราว⁶ ทั้งสองคำนี้มีนัยยะว่าคู่อยู่กินนั้นไม่เป็นการถาวร ซึ่งอาจรวมหรือไม่รวม การอยู่กินด้วยกัน⁷ไว้ด้วยก็ได้ บุคคลสองคนเพศตรงข้ามกันอยู่ด้วยกันแบบเป็นคู่มั่นคง ไม่ว่าจะตามกฎหมายหรือไม่เรียกว่า คู่⁸ ศัพท์คำว่า การอยู่เป็นคู่เยี่ยงสามีภรรยา⁸ใช้โดยนักประชากรศาสตร์เพื่อรวบรวมการอยู่เป็นคู่ทั้งที่ตามกฎหมายและพวกที่อยู่เป็นคู่มั่นคงที่ไม่ตามกฎหมาย

• 3. Concubinage, n.: a type of illegal union. A concubine in the restricted sense is a woman with an accepted conjugal status inferior to that of a legally recognized wife, particularly in polygynous societies. In other societies, the word concubine is sometimes used loosely to denote any woman other than a wife living in conjugal union with a man. Today such terms as companion or mate are preferred.

504

In many countries a minimum age at marriage¹ is laid down by law. The age differs from country to country and may be different for the two sexes. Marriages among persons closely related by blood are called consanguineous marriages² and are generally prohibited by either law or custom. Persons who are forbidden to marry one another for these reasons are said to be within the prohibited degrees of consanguinity³.

505

In some countries the publication of banns¹ or intent to marry¹ is a necessary preliminary to a marriage (501-4), giving public notice to persons interested, who may then oppose the marriage if they have reason to do so. In many countries a marriage license² must be obtained before the marriage ceremony can take place. A marriage certificate³ is usually delivered to the newly married couple⁴ after the ceremony. The consummation of marriage⁵ has occurred, or a marriage has been consummated⁵ when sexual relations have taken place between the spouses.

• 1. Before the celebration of the marriage the future spouses are said to be engaged or betrothed, words which come from the custom of engagement or betrothal which consists of a more or less formal exchange of promise to marry.

506

Endogamy¹ exists where both spouses must belong to the same group (e.g. tribe, clan). The term is also used to denote a tendency for spouses to be members of the same social or geographical group or isolate², which is generally of limited size. The opposite requirement or tendency is called exogamy³. Mixed marriages⁴ are marriages between persons of different nationalities, races, religions, etc. When marriage is contracted between persons with certain common characteristics, social, physical or mental, it is called homogamy⁵, the opposite is called heterogamy⁶.

• 1. Endogamy, n. - endogamous, adj.
• 3. Exogamy, n. - exogamous, adj.
• 5. Homogamy, n. - homogamous, adj.
• 6. Heterogamy, n. - heterogamous, adj.