พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาษา ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ภาษาไทย

ข้อความปฏิเสธความรับผิดชอบ : ผู้สนับสนุนทั้งหลายของดีโมพีเดียไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับความหมายของศัพท์ต่างๆ ที่อยู่ในพจนานุกรมฉบับปรังปรุงนี้ พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาพ ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ยังอยู่่ระหว่างการดำเนินงาน หากต้องการเสนอข้อคิดเห็นใดๆ กรุณาใช้พื้นที่อภิปราย

160

วิธีการสุ่มตัวอย่าง¹ใช้เพื่อให้ได้ข้อมูลเกี่ยวกับประชากรจากเพียงบางส่วนของประชากร แทนที่จะต้องศึกษาทุกๆ คน (110-2) บางส่วนของประชากรที่ศึกษาเรียกว่า ตัวอย่าง² ประชากรเป็นกลุ่มรวมของ องค์ประกอบ³ซึ่งเป็นเป้าหมายของการตรวจสอบศึกษา หน่วยตัวอย่าง⁴อาจเป็นองค์ประกอบหนึ่ง หรือกลุ่มขององค์ประกอบของประชากรและใช้สำหรับการเลือกตัวอย่าง ในตัวอย่างทางประชากรศาสตร์ โดยปรกติองค์ประกอบจะเป็นบุคคล (110-2) ครอบครัว (115-1) หรือครัวเรือน (110-3) และหน่วยตัวอย่างอาจเป็นบุคคล ครัวเรือน กลุ่มบ้าน เทศบาล หรือพื้นที่ ตัวอย่างจะประกอบด้วยจำนวนของหน่วยตัวอย่างที่เลือกให้เป็นไปตาม โครงการสุ่มตัยอย่าง⁵ หรือ แผนการสุ่มตัวอย่าง⁵.

161

ตัวอย่างซึ่งองค์ประกอบถูกเลือกมาโดยกระบวนการให้โอกาสที่จะถูกเลือกเรียกว่า กลุ่มตัวอย่างด้วยการสุ่ม¹ หรือ กุ่มตัวอย่างด้วยหลักความน่าจะเป็น¹ ถ้ามีบัญชีของหน่วยตัวอย่างที่สมบูรณ์จะเรียกบัญชีนี้ว่า กรอบตัวอย่าง³ ใน การสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย⁴ สัดส่วนของหน่วยตัวอย่างจะถูกเลือกจากกรอบตัวอย่างด้วย การสุ่ม² สัดส่วนนี้เรียกว่า เศษส่วนตัวอย่าง⁵ หรือ อัตราส่วนตัวอย่าง⁵ กลุ่มตัวอย่างอย่างเป็นระบบ⁶ถูก เลือกอย่างเป็นระบบ⁷จากกรอบซึ่งหน่วยตัวอย่างถูกให้หมายเลขไว้ตามลำดับ ตัวอย่างถูกเลือกโดยเลือกหน่วยที่ n^th, (n + s)^th, (n + 2s)^th, ...., ฯลฯ เมื่อ n ไม่มากกว่า s และถูกเลือกมาโดยการสุ่ม ใน การสุ่มตัวอย่างแบบกลุ่มรวม⁸ องค์ประกอบประชากรไม่ได้ถูกเลือกมาทีละหน่วย แต่เลือกมาเป็นกลุ่มซึ่งเรียกว่า กลุ่มรวม⁹ .

162

ใน การสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้น¹ ประชากรจะถูกแบ่งออกเป็น ชั้น² ซึ่งมีความหมายไปในเชิงว่าในชั้นนั้นมีความเหมือนกัน (134-4)มากกว่าประชากรทั้งหมดในแง่ของลักษณะที่ศึกษา และการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย (161-4) จะถูกเลือกในแต่ละชั้น เศษส่วนตัวอย่าง (161-5) ที่ผันแปรไปอาจใช้ในชั้นที่ต่างกัน การสุ่มตัวอย่างหลายขั้นตอน³เป็นวิธีการที่การเลือกตัวอย่างดำเนินไปในหลายขั้นตอน ตัวอย่างของ หน่วยปฐมภูมิ⁴ถูกเลือกมาก่อนในขั้นแรก และหน่วยเหล่านี้จะถือเป็นประชากร (101-3) ที่จะเลือกเป็น กลุ่มตัวอย่างย่อย⁵ของ หน่วยทุติยภูมิ⁶และกระบวนการเลือกตัวอย่างเช่นนั้นอาจทำซ้ำอีก เมื่อไม่มีกรอบตัวอย่างที่ดี อาจเลือกตัวอย่างของพื้นที่ที่กำหนดขอบเขตไว้บนแผนที่ กระบวนการนี้เรียกว่า การสุ่มตัวอย่างเชิงพื้นที่⁷

163

ในการสุ่มตัวอย่างด้วยหลักความน่าจะเป็น (161-1) วิธีการที่ให้โอกาสในการถูกเลือกถูกใช้เพื่อให้ได้ กลุ่มตัวอย่างที่เป็นตัวแทน¹ ได้แก่ กลุ่มตัวอย่างซึ่งสะท้อนภาพจริงๆ ของประชากรในแง่ของลักษณะทั้งหมดที่กำลังศึกษายกเว้นการผันแปรขึ้นๆ ลงๆ อย่างไม่จงใจ ต่างจาก การสุ่มตัวอย่างแบบโควต้า² กลุ่มตัวอย่างถูกเลือกโดยจงใจเพื่อสะท้อนภาพประชากรที่มีลักษณะเฉพาะบางอย่าง และพนักงานสัมภาษณ์ (204-2) แต่ละคนจะได้รับจำนวน โควต้า³ของประเภทต่างๆ ของหน่วยตัวอย่างที่จะนำไปรวมไว้ในกลุ่มตัวอย่างของเขา ภายในขอบเขตจำกัดของจำนวนในโควต้านั้น พนักงานสัมภาษณ์จะเลือกหน่วยตัวอย่างใดก็ได้

164

A population parameter¹ is a numerical value that characterizes a population. Statistical estimation² is the name given to the procedure by which the values of such parameters are estimated from the sample. Such estimates are subject to sampling errors³ and a measure of the magnitude of the sampling error is generally given by the standard error⁴. Sometimes a confidence interval⁵ is associated with an estimate to show the limits within which the estimated quantity may be expected to lie with a pre-determined probability. A difference between two values is referred to as a significant difference⁶ when the probability that it is due to chance is less than a given value which is called the level of significance⁷. Thus a difference would be significant at the 5 percent level if the probability that it could have arisen by chance is less than 0.05. In addition to sampling errors, observation errors⁸ or response errors⁸ also affect estimates. These errors usually include interviewer biases⁹ which are systematic errors introduced by the interviewers when the basic data are collected.