พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาษา ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ภาษาไทย

ข้อความปฏิเสธความรับผิดชอบ : ผู้สนับสนุนทั้งหลายของดีโมพีเดียไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับความหมายของศัพท์ต่างๆ ที่อยู่ในพจนานุกรมฉบับปรังปรุงนี้ พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาพ ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ยังอยู่่ระหว่างการดำเนินงาน หากต้องการเสนอข้อคิดเห็นใดๆ กรุณาใช้พื้นที่อภิปราย

120

ที่อยู่อาศัย¹ หน่วยที่อยู่อาศัย¹ หรือ สถานที่อยู่อาศัย¹ เป็นศัพท์ทางสถิติ หมายถึงบ้านเรือนที่อยู่ซึ่งเหมาะสำหรับการครอบครองของหนึ่งครัวเรือน (110-3) ขนาดของที่อยู่อาศัยวัดได้โดยจำนวนของ ห้อง² หรือโดย พื้นที่ผิว³ ขนาดของความแออัด⁴ เป็นสัดส่วนผกผันระหว่างขนาดของที่อยู่อาศัยกับจำนวนของผู้อยู่อาศัย มาตรฐานความแออัดใช้เพื่อแยกความแตกต่างระหว่าง ที่อยู่อาศัยที่แออัดเกินไป⁵ และ ที่อยู่อาศัยที่มีคนอยู่ไม่เพียงพอ⁶ ที่อยู่อาศัยที่ไม่มีคนอยู่⁷ เป็นที่อยู่อาศัยซึ่งไม่ได้ใช้สำหรับการอยู่อาศัยไม่ว่าจะอย่างถาวรหรือเป็นการชั่วคราว

• 1. ที่อยู่อาศัยอาจประกอบด้วยบ้านส่วนบุคคล หรือส่วนของบ้านนั้น หรือแฟลต หรืออพาร์ทเม้นท์ซึ่งรวมเป็นส่วนของกลุ่มของแฟลต หรือบ้านเช่า ในสหรัฐ. In the United States of America a distinction is made between a one-household structure and a multiple-household structure, and all persons who are not members of households are regarded as living in group quarters. Statistics of houses by the number of floors or stories are sometimes provided. It should be noted that in Europe, the ground floor is not generally counted, whereas in the United States of America it is called the first floor.
• 2. There is no general rule as to whether or not the kitchen is included in the number of rooms.
• 5. Overcrowded, adj. - overcrowding, n.

121

ผู้เข้าไปอยู่ในที่อยู่อาศัยแห่งหนึ่งอาจเป็น เจ้าของ¹ หรือเป็น ผู้เช่า² ซึ่งเช่าที่อยู่อาศัยนั้นจากเจ้าของ ซึ่งจะเรียกว่าเป็น เจ้าของที่ดิน¹ ผู้เช่าช่วง³ คือคนที่เช่าต่อจากผู้เช่า บุคคลที่เข้าไปครอบครองที่อยู่อาศัยโดยไม่มีสิทธิทางกฎหมายเรียกว่า ผู้บุกรุก⁴

• 2. A dwelling or apartment may be rented with or without furniture in which case it is respectively called a furnished dwelling or an unfurnished dwelling.