พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาษา ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ภาษาไทย

ข้อความปฏิเสธความรับผิดชอบ : ผู้สนับสนุนทั้งหลายของดีโมพีเดียไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับความหมายของศัพท์ต่างๆ ที่อยู่ในพจนานุกรมฉบับปรังปรุงนี้ พจนานุกรมประชากรศาสตร์พหุภาพ ฉบับปรับให้เป็นเอกภาพ ปรับปรุงครั้งที่สอง ยังอยู่่ระหว่างการดำเนินงาน หากต้องการเสนอข้อคิดเห็นใดๆ กรุณาใช้พื้นที่อภิปราย

720

การฉายภาพประชากร¹เป็นการคำนวณซึ่งแสดงพัฒนาการของประชากรในอนาคต โดยตั้งข้อสมมุติบางประการเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงประชากรในอนาคต ปรกติข้อสมมุติเหล่านั้นจะเกี่ยวกับภาวะเจริญพันธุ์ ภาวะการตาย และการย้ายถิ่น โดยทั่วไปการฉายภาพประชากรเป็นการคำนวณเพื่อแสดงผลตามข้อสมมุติที่ตั้งขึ้น การพยากรณ์ประชากร²เป็นการฉายภาพประชากรชุดที่ข้อสมมุติต่างๆ ได้รับการพิจารณาว่าจะให้ภาพที่ใกล้ความเป็นจริงของพัฒนาการของประชากรในอนาคตที่น่าจะเป็นไปได้ ถึงแม้ว่า ระยะเวลาการฉายภาพ³จะยาวนานเท่าไรก็ได้ แต่เป็นกฎว่า การพยากรณ์ช่วงสั้น⁴จะดีกว่า เพราะระดับของความผิดพลาดของการพยากรณ์จะเพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อความยาวของระยะเวลาของการพยากรณ์เพิ่มขึ้น วิธีการฉายภาพประชากรที่ใช้กันมากที่สุดคือ วิธีส่วนประกอบ⁵ หรือ วิธีส่วนประกอบรุ่นอายุ⁵ ซึ่งนำประชากรที่กระจายตามอายุและเพศ ณ วันฐาน⁶ และคำนวณไปข้างหน้าแต่ละรุ่นวัยบนพื้นฐานแยกกันระหว่างผลของภาวะเจริญพันธุ์ ภาวะการตาย และการย้ายถิ่น เมื่อแมตริกซ์พีชคณิตใช้สำหรับการฉายภาพส่่วนประกอบ วิธีนั้นจะเรียกว่า วิธีแมตริกซ์ของการฉายภาพ⁷

• 1. การฉายภาพทำได้ในแง่ของลักษณะทางการศึกษา เศรษฐกิจ และสังคม การฉายภาพย้อนหลังซึ่งอาจจะถูกต้องมากกว่าถ้าจะเรียกว่าการฉายภาพย้อนอดีต (retrojection) ใช้วิธีการอย่างเดียวกับในการย้อนรอยวิวัฒนาการของประชากรในอดีต

721

การคาดประมาณประชากร¹โดยขนาดและส่วนประกอบ ณ วันเวลาต่างๆ ในอดีตและปัจจุบันอาจทำได้ด้วยหลายวิธี รวมทั้งวิธีที่ใช้สำหรับการฉายภาพประชากร (720-1) การคาดประมาณทางประชากรศาสตร์²รวมการคาดประมาณประชากรและการคาดประมาณลักษณะต่างๆ อย่างเช่นภาวะเจริญพันธุ์ (601-1) ภาวะการตาย (401-1) ฯลฯ การเทียบค่านอกช่วงรายปีของประชากร⁵จากสำมะโนครั้งสุดท้ายทำขึ้นบนพื้นฐานของสำมะโนครั้งสุดท้ายและสถิติชีพในปีต่อๆ มา วิธีประมาณการระหว่างช่วงสำมะโน³โยงไปยังวันเวลาระหว่างกลางของสำมะโน (202-1) สองครั้งหรือมากกว่า และนำผลของสำมะโนเหล่านี้มาพิจารณา ความคลาดเคลื่อนของค่าปิด⁴เป็นความแตกต่างระหว่างขนาดของประชากรที่แจงนับได้ในสำมะโนครั้งใหม่กับประชากรที่คาดประมาณ ณ วันสำมะโนครั้งใหม่นั้นโดยใช้มูลจากสำมะโนครั้งก่อนเป็นฐาน บวกด้วยจำนวนเกิดที่มากกว่าจำนวนตาย และการย้ายถิ่นสุทธิ (805-2) ในช่วงเวลาระหว่างสำมะโนทั้งสอง ความแตกต่างนี้แสดงความสมดุลของความคลาดเคลื่อนในข้อมูลการเกิด การตาย และการย้ายถิ่นสุทธิ และความครอบคลุมของสำมะโนทั้งสอง

• 3. การคาดประมาณหลังสำมะโนนำผลของสำมะโนครั้งก่อนๆ มาพิจารณา แต่ไม่ใช่ผลของสำมะโนครั้งต่อไป